• Snel herstel met onze oefeningen
  • Trainingsprogramma’s op maat
  • Betrouwbare informatie van de sportzorgprofessional

Sporten als oudere

Vandaag is het de Internationale dag van de Ouderen. Daarom hebben wij vandaag aandacht voor de ouderen. In deze column de ervaring van sportarts Valentijn Rutgers met ouderen. 

Tekst gaat onder de afbeelding verder
Sporten als oudere

In deze column zal ik het sporten bij ouderen onder de loep nemen. Dit aan de hand van twee bezoeken die ik recentelijk in mijn praktijk had van twee op leeftijd zijnde heren bij wie het sporten een belangrijke plaats in hun leven in neemt.

De eerste is een vitale 67-jarige man die ik al jaren eens per jaar in mijn praktijk zie voor een uitgebreid sportmedisch onderzoek. Hij heeft een wielerlicentie (wat betekent dat hij (atb)wedstrijden rijdt) en traint gemiddeld 12 uur per week. Hij kan nog gemakkelijk met de jonge jongens (rond de 40 jaar) meekomen en heeft nog heel veel plezier in het fietsen. Hij is al een jaar of 5 gepensioneerd en het wielrennen vult een belangrijk deel van zijn vrije tijd. Bij zijn eerdere testen kwam hij er uitstekend uit. Ook nu weer waren zijn waarden op de fietsergometer gelijk aan die van een verdienstelijk amateurwielrenner. Verder waren er ook nu weer geen afwijkingen, behalve een hartgeruisje dat ik eerder nog niet bij hem had gehoord. Met het vorderen van de leeftijd komen kwalen en ziektes meer voor, dus er zou ook bij deze zeer gezonde en fitte man best een lekkende hartklep kunnen zijn. De echo die door de cardioloog werd gemaakt liet dit ook zien, maar liet ook de oorzaak zien van deze lekkende hartklep: een gezwel in de kamer van het hart. Deze zogenaamde myxoma zijn gelukkig een zeldzaamheid, maar wel een afwijking die levensbedreigend is. Een van de grote gevaren zijn de bloedstolsels die dit gezwel in de bloedbaan kunnen brengen met als dreiging herseninfarcten. Daarnaast zal bij een langer bestaan van dit gezwel het hart het steeds moeilijker hebben om bloed rond te pompen.

Hij werd snel na de bevindingen van de echo geopereerd en stapte 4 weken na de operatie monter mijn afdeling op om te melden dat het hem prima verging. Hij vroeg mij hem te begeleiden met een trainingschema omdat hij weer wilde gaan fietsen. Hij fietste 6 maanden na de operatie alweer trainingsritjes! Wat hem het meeste had gehinderd in de revalidatie was door een val van zijn fiets een armbreuk 2 maanden na de operatie; van de open hartoperatie had hij totaal geen last gehad.

De tweede vitale oudere zag ik deze week voor een tweejaarlijkse sportmedische check. Zijn expliciete vraag was of het nog wel verstandig was dat hij zo veel bewoog en sportte. Hij was 79 (!) jaar en wandelde dagelijks een uur, ging 2 maal per week naar de fitness en fietste daarnaast ook geregeld. Hij had totaal geen klachten en voelde zich ook prima. Bij het onderzoek kon ik ook alleen maar vaststellen dat alles goed bij hem functioneerde en dat zijn conditie ten opzichte van 2 jaar geleden zelfs met meer dan 10% was verbeterd. Ik heb hem verzekerd dat hij zo lekker door mag (en moet) sporten en dat er geen reden is dat hij daar mee zou moeten stoppen.

Het irriteert mij als er beweerd wordt dat ouderen het rustiger aan zouden moeten doen qua bewegen: juist 50-plussers zouden meer of in elk geval voldoende moeten bewegen om hun achteruitgaande conditie en fitheid op peil te houden. Wel dient er rekening gehouden te worden met de beperkingen en klachten die er op oudere leeftijd meer zijn. Met gerichte advisering die rekening houdt met de eventuele beperkingen is plezierig bewegen tot op hoge leeftijd mogelijk en zelfs noodzaak!

Column Valentijn Rutgers


Zoek een sportzorgprofessional