Risico's van klimmen in de cols

Dit bericht is verschenen op Grinta.be op 25 mei 2012.

Vanmorgen berichtten de media over het tragisch overlijden van een 43-jarige Belgische wielertoerist op de Mont Ventoux. De man overleefde een hartstilstand, net nadat hij de top van de Kale Reus bereikt had, niet. Tijd om even stil te staan bij de risico’s van het fietsen in de cols.

Jaarlijks sterven enkele mensen op de Ventoux, die de laatste jaren het imago kreeg dat iedereen zonder al te veel problemen de top kan bereiken. “Toch blijft de beklimming van de Ventoux een heel zware inspanning”, zegt sportarts Tom Teulingkx, die de laatste jaren tal van fietsers begeleidde voor Ventourist-Ventousiast. “De beklimming van de Ventoux wordt soms onderschat en daar ligt het probleem.”

De Belgische fietser die op de Ventoux overleed was 43 jaar, een leeftijd waarop zware inspanningen wel eens problemen kunnen veroorzaken. “We maken een onderscheid tussen personen onder de 35 jaar en personen boven de 35 jaar”, vertelt Teulingkx. “Sporters onder de 35 jaar die het slachtoffer worden van een hartstilstand of hartproblemen hebben bijna altijd te kampen met een erfelijke hartkwaal. Die kan meestal via een EKG-test opgespoord worden. Ben je echter ouder dan 35 jaar, dan zijn de meeste hartkwalen verworven. De redenen daarvoor gaan van de levensstijl, tot cholesterol en andere gezondheidskwaaltjes.”

Ook de omstandigheden op de cols zelf spelen een grote rol. “Als je specifiek gaat kijken naar de beklimming van de Ventoux zie je dat die gemiddeld iets meer dan twee uur duurt. Rij je de beklimming in meer dan twee uur, dan blijf je op het vlak van inspanning en hartslag onder de rode zone. Bereik je de top in minder dan twee uur, dan is de inspanning logischerwijs zwaarder en zal je waarschijnlijk met een overslag gefietst hebben en dus de rode zone opgezocht hebben”, legt Teulingkx uit. “En net daar loert het gevaar. Je moet rekenen dat je te maken hebt met een combinatie van de omgevingsfactoren zoals de temperatuur (die voor zweten en dehydratatie zorgt), de lengte van de klim, de hellingsgraad en de hoogte, waardoor het zuurstofgehalte in de lucht vermindert, en de inspanning die je moet leveren om de top te behalen."

Fouten en tips

Een van de meest voorkomende fouten bij de beklimming van de Ventoux en andere cols is dat wielertoeristen te weinig drinken bij zich hebben, waardoor ze gedehydrateerd raken. “Voor de beklimming van de Ventoux heb je met twee drinkbussen niet genoeg. Je moet veel meer drinken”, zegt Tom Teulingkx. “Andere risico’s zijn te weinig (klim)ervaring, een misrekening qua materiaal en vooral de onderschatting van de inspanning. Daarom is het soms aan te raden om de Ventoux te beklimmen vanuit Sault in plaats vanuit het traditionele Bédoin. De klim vanuit Sault is minder zwaar, zeker voor wie de Ventoux voor de eerste keer oprijdt.”

Tom Teulingkx heeft dan ook enkele tips voor wie zich in de toekomst aan de beklimming van een col wil wagen. “Eerst en vooral is het essentieel dat je weet waaraan je begint. Daarna kan je beginnen met een heel goede voorbereiding. Tijdens de klim is het belangrijk dat je zo klein mogelijk trapt en dat je onder de overslagpols blijft. Zorg er ook voor dat je genoeg drinkt”, adviseert hij. “Maar het allerbelangrijkste dat je moet doen als je een col wilt bedwingen is kijken of het medisch wel verantwoord is. Laat je dan ook op tijd en grondig onderzoeken door een arts!”