De meest voorkomende roeiblessures

Blessures bij roeiers beperken zich voornamelijk tot de rug, de onderarmen, de handen en het zitvlak. Daarnaast kunnen door de kracht- en conditietraining buiten de boot aandoeningen ontstaan die niet roeispecifiek zijn.

Rug

Rugklachten worden vaak veroorzaakt door een slechte techniek of door het tillen en dragen van de boten. Bij een onjuiste roeitechniek wordt bijvoorbeeld de rug te snel ingezet ("op de rug inpikken") of zit de roeier scheef in de boot in een onjuiste poging om de balans te bewaren. Een andere bron van rugblessures is de gebruikelijke haltertraining.

De overbelasting uit zich door spierpijn in de onderrug, zelden gepaard met uitstraling.

Lees meer over Lage Rugpijn.

Pols

Een bekende roei-aandoening is de zogenaamde roeierspols. De oorzaak van de roeierspols is een onjuiste stand van de pols tijdens de roeibeweging. Vooral tijdens de doorhaal dient de pols in vrijheid in neutrale stand te staan, waarbij de buigers en strekkers gelijkmatig belast worden.

Soms kan een te krampachtige greep, een te dunne of te dikke handle of een foutief afgestelde dol de oorzaak zijn. Een dol staat normaal niet geheel verticaal om te voorkomen dat het blad te diep in het water gaat en een zogenaamde snoek veroorzaakt. 

Handen

Een zeer frequent voorkomende aandoening is blaarvorming aan de handen, vaak het gevolg van een niet goed passende handle. De roeiriem kan soms individueel worden aangepast.

Door de vorm van het bankje en de anatomische verhoudingen bij sommige mensen kan er directe druk ontstaan op het staartbeentje. Uiteraard dient snel aanpassing van het bankje te geschieden, eventueel met polstering om drukplekken en infectie te voorkomen. Overigens is pijn op de zitknobbels na enkele uren roeien op het houten bankje een normaal verschijnsel.

Door de gebruikelijke conditietraining in de vorm van hardlopen ontstaan blessures die bij het roeien zelf niet of nauwelijks voorkomen. Zo kunnen zich bijvoorbeeld klachten ontwikkelen van de achillespees of van het scheenbeen. Het is dan zinvol een alternatief trainingsprogramma op te stellen in de vorm van fietsen, schaatsen, of indien aanwezig een roeiergometer.

Wellicht ten overvloede zij erop gewezen, dat roeien riskant is voor diegenen, die de zwemkunst niet machtig zijn. Daarbij moet niet vergeten worden dat ook de beste zwemmers met de dood bedreigd worden bij een onverwachte schipbreuk in koud water.