• Snel herstel met onze oefeningen
  • Trainingsprogramma’s op maat
  • Betrouwbare informatie van de sportzorgprofessional

Liesblessure

Liesblessure in het kort:

  • Een liesblessure geeft aan dat je pijn hebt aan de liesregio.
  • In ongeveer 1/3e van de gevallen treedt een liesblessure acuut op. Er ontstaat dan ineens pijn bij een explosieve beweging. De locatie van de pijn varieert, afhankelijk van welke spier is aangedaan.
  • In 2/3e van de gevallen treedt een liesblessure sluimerend op als gevolg van te veel belasting voor de lies. Er ontstaat dan geleidelijk aan pijn. In het begin is de pijn vaak alleen aanwezig bij aanvang van het sporten of na afloop.
  • In het geval van de 4 meest voorkomende liesblessures bestaat de behandeling in eerst instantie uit trainingsaanpassingen en oefeningen.

Video liesblessure Erasmus MC

Het Erasmus MC afdeling Sportgeneeskunde heeft een duidelijke video gemaakt over liesblessure. Wat is het, hoe ontstaat het en hoe gaat de sportarts te werk. Bekijk de video en neem zo nodig contact op met de sportarts

Wat is een liesblessure?

Een liesblessure geeft eigenlijk alleen aan dat je liespijn hebt. De liesregio zit aan de voorkant en binnenkant van je bovenbeen, je schaamstreek en je onderbuik. In de onderbuik zitten je verschillende buikspieren en je lieskanaal. Aan de binnenzijde van je bovenbeen zitten de adductorenspieren die je been naar binnen bewegen.

Andere veelvoorkomende blessures zijn: zweepslag, achillespeesblessure, en hamstringblessure. Bekijk het volledige blessureoverzicht voor meer blessures. Staat jou blessure er niet tussen, laat het aan ons weten.

Hoe vaak komt een liesblessure voor?

Liesblessures komen bij veel sporten voor. Bij veldsporten, zoals voetbal en hockey, zit de liesblessure in de top 3 meest voorkomende blessures. In ongeveer 1/3e van de gevallen treedt een liesblessure acuut op. Er ontstaat dan bij een explosieve beweging, vaak bij het trappen van een bal, het wenden, keren of sprinten, ineens pijn. De locatie van de pijn varieert, afhankelijk van welke spier is aangedaan. In 2/3 van gevallen treedt een liesblessure sluimerend op. Als gevolg van te veel belasting voor de lies ontstaat er geleidelijk aan pijn. In het begin is de pijn vaak alleen aanwezig bij aanvang van het sporten of na afloop. Wanneer de liesblessure erger wordt, wordt de pijn tijdens en na het sporten ook heviger. Als de pijn te heftig wordt, dan wordt je gedwongen om te stoppen met sporten.

Bij welke sporten komt een liesblessure voor?

Liesblessures komen vaak voor bij veldsporten zoals voetbal, hockey en rugby. Ook komen ze vaker voor bij schaatsen, met name bij sprinten.

Recent is er onderzoek gedaan in de Nederlandse eredivisie naar liesblessures. 

knapman-shorts-liesblessure-pagina.pngPARTNERBIJDRAGE

Voorkom liesklachten en liespijn met de Knap’man compressiebroek
De Knap’man Zoned Compression Shorts 45% helpt liespijn en liesklachten tijdens het sporten verminderen.
Dat concludeert een onafhankelijke studie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en de University of Bath in Engeland. 

Daarmee is de Knap’man Zoned Compression Shorts 45% de eerste en enige compressiebroek met een wetenschappelijk bewijs bij liesklachten en liespijn. 

Lees hier meer over Knap’man

knapman-website.png

Verschijnselen van een liesblessure

Er zijn verschillende soorten liesblessures. In 2015 is er een wetenschappelijke internationale overeenkomst geschreven over de namen en locaties van de meest voorkomende liesblessures bij sporters. Hiernaast staan in een afbeelding de locaties van de 4 meest voorkomende liesblessures weergegeven.

Behalve deze vier veel voorkomende liesblessures zijn er tal van andere mogelijke oorzaken, zoals een probleem met je heupgewricht of een liesbreuk. Als je twijfelt over wat voor liesblessure je hebt, laat je dan onderzoeken door je huisarts, sportfysiotherapeut of een sportarts.

Hoe kan de blessure vastgesteld worden?

Een liesblessure kan in de meeste gevallen worden vastgesteld door middel van anamnese, oftewel het stellen van vragen aan de sporter en klinisch onderzoek. Door te voelen aan de verschillende spieren, het testen van de spierkracht en het rekken van de spieren kunnen de vaak aangedane spieren allemaal worden getest. Ook kan men door middel van klinische testen kijken naar je heupgewricht.

Slechts als er twijfel is over het soort blessure of een vermoeden van een andere soort liesblessure, zoals een vermoeidheidsbreuk van het bovenbeen, zal verder beeldvormend onderzoek noodzakelijk zijn. Het uitvoeren van een MRI-scan, een echo of het maken van een röntgenfoto is dus lang niet altijd nodig.

Je huisarts, sportfysiotherapeut of een sportarts kunnen je onderzoeken om te bepalen welke liesblessure je hebt en om de ernst van de liesblessure vast te stellen. Ook kan er gebruik worden gemaakt van een vragenlijst om de ernst van de liesblessure vast te stellen. De vragenlijst geeft een score aan van 0 tot 100 punten, waarbij een score van 100 punten de beste score is. De lijst kun je vooraf invullen via deze link en kun je meenemen naar de sportarts of sportfysiotherapeut.

Een recent artikel over de soorten liesblessures en hoe men dat kan onderzoeken vind je hier.

Hoe ontstaat een liesblessure?

Een acute liesblessure treedt op tijdens een explosieve beweging zoals trappen, sprinten, wenden, draaien of springen. Ongeveer 1/3e van de liesblessures treedt acuut op en bij tweederde van de gevallen onstaan de klachten sluimerend. Er is dan sprake van een disbalans tussen de belastbaarheid van je liesregio (dus hoe sterk je liesregio is) en de belasting die je wilt doen (de eisen van de sport je wilt beoefenen). Hierdoor ontstaat er pijn die erger kan worden als de belasting vervolgens te hoog blijft.

Risicofactoren

Wat draagt bij aan het oplopen van een liesblessure?

Uit wetenschappelijk onderzoek blijken de volgende factoren een verhoogd risico te geven op het ontstaan van een liesblessure:

  • Eerdere liesblessures. Daarom is een goede revalidatie van een liesblessure heel belangrijk.
  • Sporten op hoog niveau.
  • Verminderde kracht van de adductorenspieren in de lies.
  • Minder goede voorbereiding op het competitieseizoen. 

Wel of niet doorgaan met sporten?

Als je liesblessure acuut is opgetreden, zal je moeten wachten totdat de pijn verminderd is voordat je weer kunt sporten. Als je normaal kan wandelen, dan kan je starten met oefeningen om de liesregio sterker te maken (zie paragraaf "Oefeningen") en beginnen met het lopen op te bouwen als je een loopsport beoefent. Het is belangrijk dat je lies weer goed aanvoelt en dat je vertrouwen hebt in je lies voordat je weer gaat sporten. Als je twijfelt, raadpleeg dan een huisarts, sportfysiotherapeut of sportarts.

Als je liesblessure geleidelijk is opgetreden dan hoef je niet altijd compleet te stoppen met sporten. Voor de meest voorkomende liesblessures zou je door kunnen gaan met sporten, mits je de belasting aanpast en vermindert. Zie hiervoor de paragraaf “Trainingsaanpassingen”. Als je twijfelt raadpleeg dan een huisarts, sportfysiotherapeut of sportarts.

Wat kan ik zelf doen bij een liesblessure?

De behandeling van liesblessures begint met het stellen van een goede diagnose. In het geval van de vier meest voorkomende liesblessures (adductoren, iliopsoas, inguinale en os pubis gerelateerd) bestaat de behandeling in eerst instantie uit trainingsaanpassingen en oefeningen, waarvan een aantal hieronder worden beschreven.

Behandelbeleid bij een liesblessure

De revalidatie van de 4 meest voorkomende liesblessures (adductoren, iliopsoas, inguinale en os pubis gerelateerde liesklachten) bestaat meestal uit 3 elementen:

  • trainingsaanpassingen
  • oefeningen
  • loophervatting (bij veldsporters of loopsporters)

1. Trainingsaanpassingen

In het algemeen zal aan de hand van de ernst van de pijn in je lies, tijdens en na afloop van sporten, de trainingsbelasting aangepast moeten worden. Sporten zou alleen maar een hele lichte pijn mogen geven. Wanneer je pijn op een schaal van 0 tot 10, waarbij 0 geen pijn is en 10 het ergst denkbare pijn, tussen 0 en 2 blijft, dan zou je door mogen gaan met trainen. Dit geldt voor de pijn die je tijdens het trainen voelt en de pijn die na afloop ontstaat. Als je merkt dat de pijn een 3 of erger wordt, zal je de training minder zwaar moeten maken. Dit betekent dus dat je de training steeds moet aanpassen aan de hand van hoe je lies aanvoelt.

2. Oefeningen

Om de belastbaarheid van je liesregio te vergroten, zijn er een aantal oefeningen die je kunt doen. De oefeningen zouden 3 keer per week gedaan moeten worden. Net als bij trainingsaanpassingen, moet je bij de oefeningen goed op de pijn letten. De bedoeling is om geen of alleen hele lichte pijn (een 0 tot 2 op een schaal van 0 tot 10) te hebben tijdens of na afloop van de oefeningen. Dit betekent dat je in het begin soms lichter moet beginnen en vervolgens opbouwen.

Er zijn filmpjes met oefeningen voor een liesblessure. De oefeningen die gefilmd zijn, zijn voor sporters met langdurige gerelateerde liesklachten aan de adductoren, omdat dit de meest voorkomende liesblessure is. Raadpleeg een sportfysiotherapeut of sportarts als je twijfelt over welke liesblessure je hebt, welke oefeningen je zou moeten doen en hoe de oefeningen uitgevoerd dienen te worden.

Als het goed gaat met de oefeningen en je beoefent een veldsport zoals voetbal of hockey, moet je het lopen ook weer langzaam opbouwen. Je kunt beginnen met rustig joggen en langzaam opbouwen richting sprinten, wenden, draaien en keren. Meer advies hierover kan je krijgen bij een sportarts, sportfysiotherapeut of een hersteltrainer.

3. Hervatting

Voordat je weer gaat sporten in wedstrijdverband is het belangrijk dat je er klaar voor bent. Het is belangrijk dat je lies weer goed aanvoelt en dat je vertrouwen hebt in je lies. Normaal gesproken zou je 3 keer een normale training moeten doen, die op het normale niveau is zonder dat je liesblessure erger wordt, voordat je weer aan wedstrijden begint. Raadpleeg een huisarts, sportfysiotherapeut of een sportarts als je twijfelt over je hervatting.

Voorkomen (preventie) van een liesblessure

Er zijn 2 soorten van preventie:

1. Primaire preventie

- het voorkomen van liesblessure als je nooit een liesblessure hebt gehad.

In dit geval is voldoende training van belang om fit en sterk genoeg voor jouw sport te zijn. Je kunt de adductorenspieren – die het meest vaak zijn aangedaan in de lies – sterker maken door de “Copenhagen adduction” oefening te doen. Zie link.  
Deze oefening dien je ook op te bouwen qua aantal herhalingen.

Je kunt ook kijken op de site 'Voorkom blessures' van VeiligheidNL voor algemene adviezen voor jouw sport. 

2. Secundaire preventie

– het voorkomen van een tweede liesblessure als je hersteld bent.

Voor secundaire preventie is het ook belangrijk dat je voldoende traint om fit en sterk genoeg voor jouw sport te zijn. Het sterk en belastbaar houden van je liesregio is ook van belang. Welke oefeningen je het beste kunt doen, kan je met een sportarts of sportfysiotherapeut bespreken. In het geval van adductorengerelateerd liesklachten – de meest voorkomende liesblessure – dan is het sterk houden van de adductorspieren door de “Copenhagen adduction” oefening ook sterk aan te raden. Zie link
Deze oefening dien je ook op te bouwen qua aantal herhalingen.

Je kunt ook kijken op de site 'Voorkom blessures' van VeiligheidNL voor algemene adviezen voor jouw sport.

Zoek een sportzorgprofessional