Hongerklop
Iedere wielrenner is hem wel eens tegengekomen: de man met de hamer. Na een mooie wielertocht krijg je aan het einde last van een hongerklop. Daarover gaat het artikel van vandaag.
In het professionele peloton zie je de hongerklop zelden meer. Vrijetijdsfietsers en hardlopers maken nog wel eens de fout te weinig te eten en te drinken.
Het is de klassieke fout: denken dat je die laatste twintig kilometer naar huis ook wel zonder voeding en drinken afraffelt. Het gaat toch goed? Je poten vol kracht, je haalt al bijna twee uur achtereen een respectabele snelheid op je racefiets. Niets wijst erop dat je de man met de hamer gaat tegenkomen, dus hoewel je bidon al een tijdje leeg is, besluit je dat tankstation toch maar voorbij te fietsen.
Alleen nog maar dat saaie stuk langs het kanaal. Eten en drinken komen thuis wel, daar heb je nu even helemaal geen zin in. Niet nodig ook.
Dacht je. Want je bent nog geen twee minuten voorbij die laatste gelegenheid om nieuwe brandstof in te slaan en je voelt je maag rommelen. Ai! Honger. Terwijl je weet dat je bij langdurige inspanning moet eten vóórdat je honger krijgt. Als je maag knort, is het al te laat.
Lees het hele artikel: ruzie met de man met de hamer. Over de befaamde hongerklop
