Krachttrainingprogramma's moeten twee belangrijke principes bevatten: specificiteit en overload

1. Specificiteit bij krachttraining

Specificiteit verwijst naar het idee dat het trainingsprogramma moet worden ontworpen om de specifieke vaardigheden te verbeteren die nodig zijn voor de gewenste sportprestaties of het gewenste revalidatiedoel.

Om deze gewenste sportprestaties of revalidatiedoel te behalen moet het trainingsprogramma oefeningen en bewegingspatronen bevatten die in verschillende opzichten vergelijkbaar zijn met de bewegingen die in de sport of activiteit worden uitgevoerd.

Specificiteit kan worden gecreëerd op verschillende niveaus. Zoals intermusculaire specificiteit (tussen de spiergroepen) en intramusculaire specificiteit (binnen de spiergroep), maar ook vanuit proprioceptie. Proprioceptie is informatie die via zintuigen vanuit je eigen lichaam komt en is voor de balans van je lichaam en je motoriek. Het is belangrijk om rekening te houden met al deze zaken bij het ontwerpen van een trainingsprogramma. 

2. Overload bij krachttraining

Overload betekent dat het trainingsprogramma de spieren, pezen en het zenuwstelsel moet uitdagen om te werken op een niveau dat de huidige capaciteit overstijgt.

Dit bereik je met progressieve weerstandstraining. Bij progressieve weerstandstraining verhoog je geleidelijk aan de  weerstand en/of het volume van de oefeningen naarmate de kracht toeneemt.

Let wel op: meer overload gaat ten koste van specificiteit. Het is belangrijk om de juiste balans tussen overload en specificiteit te vinden. 

Combineren specificiteit en overload in krachttrainingprogramma's

Door het combineren van specificiteit en overload in krachttrainingprogramma's, kunnen atleten en revalidatiepatiënten hun kracht, uithoudingsvermogen en prestaties verbeteren, terwijl ze ook de kans op blessures verminderen.

Bewegingswetenschapper Bas van Hooren
Docent cursus Trainingsfysiologie najaar 2023