Tips voor sporters met scheenbeenirritatie

Anne is een atlete die voornamelijk aan speerwerpen, kogelstoten en discuswerpen doet. Naast de specifieke trainingen voor deze onderdelen doet zij één keer per week een algemene training. Kort geleden kreeg zij na het hardlopen op deze algemene training last van de binnenkant van haar scheenbeen. Na de laatste hardlooptraining kreeg zij er weer last van, omdat de pijn niet direct weg ging begon zij zich toch zorgen te maken. 

Met de vraag wat deze klacht kan zijn en wat zij hier aan kan doen wendde zij zich tot de sportarts, die haar van een antwoord voorzag.

Mediaal tibiaal stress syndroom, ofwel shin splint

Op basis van bovenstaand verhaal kan je denken aan het mediaal tibiaal stress syndroom, ofwel shin spint.
Het is belangrijk om de belasting en belastbaarheid optimaal te krijgen. Rust na de training en een goede herstelmaaltijd moeten voldoende zijn. Daarnaast is het goed om onder andere te kijken naar de voetafwikkeling. 

Scheenbeenirritatie (“shin-splints", “beenvliesontsteking”, “springschenen” of “tibiaal stress syndroom”) is een veel voorkomende overbelastingsblessure. Het is een irritatie van de botvlies-peesovergang van de voetbuigspieren die zich kenmerkt door pijn en stijfheid. De pijn is te voelen aan de binnenkant van het onderbeen op de achterrand van het scheenbeen.

De pijnklachten kunnen worden ingedeeld in vijf stadia:

1. Lichte pijn en stijfheid na sportbelasting.
2. Startpijn bij sportbelasting, deze verdwijnt tijdens de warming-up. Na het sporten keren de pijn en stijfheid weer terug en blijven langer aanwezig. Ook de volgende ochtend is er nog last van stijfheid.
3. Pijn is tijdens de sportbelasting, maar ook erna en 's nachts. Pas na langdurige rust verdwijnt de pijn.
4. Dezelfde pijn als in stadium drie. De pijn heeft in dit stadium een negatieve invloed op de sportprestatie.
5. Continue pijn. De pijn verdwijnt niet, ook niet na langdurige rust.

Scheenbeenirritatie gaat vaak samen met een zwelling die een 'putje' achterlaat in de huid als je er een paar tellen op duwt.

Oorzaken

Scheenbeenirritatie wordt veroorzaakt door een overbelasting van de buigspieren van voet en tenen. Deze spieren spelen een belangrijke rol bij de balans van het lichaam op de voeten. De overbelasting wordt meestal veroorzaakt door een aantal factoren die tegelijk opspelen:

• In een korte tijd te veel, te vaak en te snel lopen en springen. Pas dus op aan het begin van het seizoen of na een blessureperiode. Bouw de intensiteit van de sportinspanning rustig op.
• Lopen op een hard kunstgrasveld in combinatie met slecht schokabsorberend en ondersteunend schoeisel.
• Aanleg, bijvoorbeeld een beenlengteverschil of (kleine) standafwijkingen van de voeten (knikplatvoeten, holvoeten). Gelukkig kunnen deze vaak gecorrigeerd worden door goede schoenen en/of inlegzolen.
• Een onevenwichtige spieropbouw en een disbalans tussen de buig- en de strekspieren van de voet.
• Spierverkortingen, vooral van de kuitspieren.

Preventieve maatregelen

Je kan verschillende preventieve maatregelen nemen om scheenbeenirritatie te voorkomen, of om de kans op scheenbeenirritatie te verkleinden:

• Een goede getraindheid en een uitgebreide warming-up verkleinen de kans op scheenbeenirritatie. Je bereidt je spieren en de rest van je lichaam voor op wat er gaat komen. 
• Geschikte sportschoenen verkleinen de kans op scheenbeenirritatie. 
• Soms heeft je lichaam bepaalde tekortkomingen (denk aan beenlengteverschil) die een blessure kunnen veroorzaken. Zorg dat je tijdig deze tekortkomingen corrigeert, dan bespaar je jezelf onnodig leed.
• Mocht je meer informatie willen en een analyse van de klachten maak dan een afspraak bij een sportarts bij u in de buurt.
  Sportartsen bij u in de buurt zijn hier te vinden.

Bron: sportarts Sandra Chung
Kijk voor meer informatie over het werk van de sportarts op: http://www.sportzorg.nl/zoek-een-sportzorgprofessional/sportarts.
Ook vind je hier adressen van sportartsen bij jou in de buurt.

Sportarts Sandra Chung is lid van de Vereniging voor Sportgeneeskunde.